سنگ رسوبی

سنگهای رسوبی انواع سنگهایی هستند که در اثر رسوب و سپس سیمان شدن آن ماده در سطح زمین و درون توده های آب تشکیل می شوند. رسوبگذاری نام جمعی برای فرآیندهایی است که باعث می شود ذرات معدنی یا آلی (ریزه ها) در محل خود مستقر شوند. به ذراتی که با جمع شدن سنگ رسوبی تشکیل می دهند رسوب می گویند. قبل از رسوب ، رسوبات در اثر هوازدگی و فرسایش از ناحیه منبع تشکیل شده و سپس توسط آب ، باد ، یخ ، حرکت توده ای یا یخچال های طبیعی که به آنها عامل برهنه سازی می گویند ، به محل رسوب منتقل می شوند. رسوب نیز ممکن است در اثر رسوب مواد معدنی از محلول آب یا پوسته موجودات آبزی از محل تعلیق حاصل شود.

پوشش سنگی رسوبی قاره های پوسته زمین گسترده است (73٪ سطح زمین فعلی زمین) ، اما کل سهم سنگهای رسوبی فقط 8٪ از کل حجم پوسته تخمین زده می شود. سنگهای رسوبی فقط یک روکش نازک روی پوسته ای است که عمدتا از سنگهای آذرین و دگرگونی تشکیل شده است. سنگ های رسوبی به صورت لایه ای در لایه ها رسوب می کنند و ساختاری به نام گچبری ایجاد می کنند. مطالعه سنگ های رسوبی و لایه های سنگی اطلاعاتی را در مورد سطح زیر زمین ارائه می دهد که برای مهندسی عمران مفید است ، به عنوان مثال در ساخت جاده ها ، خانه ها ، تونل ها ، کانال ها یا سایر سازه ها. سنگ های رسوبی نیز از منابع مهم منابع طبیعی مانند زغال سنگ ، سوخت های فسیلی ، آب آشامیدنی یا سنگ معدن هستند.

مطالعه توالی لایه های سنگی رسوبی منبع اصلی برای درک تاریخ زمین است ، از جمله فسیل جغرافیایی ، پالئوکلیماتولوژی و تاریخ زندگی. رشته علمی که خصوصیات و منشا سنگهای رسوبی را بررسی می کند رسوب شناسی نامیده می شود. رسوب شناسی بخشی از زمین شناسی و جغرافیای فیزیکی است و تا حدودی با سایر رشته های علوم زمین مانند پدولوژی ، ژئومورفولوژی ، ژئوشیمی و زمین شناسی سازه همپوشانی دارد. سنگهای رسوبی نیز در مریخ پیدا شده اند.